Kabul Dreams: de muzikale vredesmissie in Afghanistan

Naast Engeland en de Verenigde Staten heeft ook een klein land als Zweden een grote indie-scene. En overal is die groeiende. Ook in Afghanistan. Die scene daar bestaat dan maar uit één rockband, maar wel een hele goede! Ik heb het over Kabul Dreams, die sinds februari vorig jaar bezig zijn met het veroveren van Afghanistan en ook steeds meer aandacht krijgen vanuit het buitenland. Deze driedelige band bestaat uit de negentienjarige Sulyman Qardash, die de zang en gitaar voor zijn rekening neemt, Siddique Ahmed (bass) en Mujtaba Habibi (drums). Als je alleen geïnteresseerd bent in de Afghaanse volksmuziek moet ik je teleurstellen. Deze band zingt in het Engels en is beïnvloed door bands als Oasis, Radiohead en Travis.

Tijdens het Taliban regime woonden ze in Pakistan, Iran en Oezbekistan, en hier zijn ze beïnvloed door de westerse muziek die door de Taliban verboden werd. De 27-jarige Ahmed, die tien jaar in Pakistan woonde, heeft daar ook gespeeld met bandjes en zijn droom was net als de rest van de band een indierockband beginnen in hun vaderland. De Afghaanse jeugd houdt namelijk wel van rockmuziek, maar is aangewezen op internationale bands en bands uit buurlanden als India en Pakistan. Met Kabul Dreams wilde de band daar verandering in brengen. De reden dat zij in Engels zingen is omdat alle drie de leden een andere taal spreken, en daarnaast zorgt het ook voor internationale aandacht.

Een band starten in Afghanistan is niet gemakkelijk. Door de veiligheidsmaatregelen kunnen ze geen grote concerten geven in eigen land, wel traden ze op in Delhi op het South Asian Bands Festival. Daarnaast is het financieren produceren van muziek een groot probleem, aangezien er geen muziekindustrie is. Ahmed studeert en werkt met Habibi in een opnamestudio. Qardash presenteert en heeft een eigen tv en radiostation. Veel van hen salaris gaat naar hun band, want dat is het belangrijkste doel in hun leven. Met de band willen ze een muzikale revolutie teweegbrengen in een land waar rockmuziek als provocatief (want westers) wordt beschouwd. Maar zij willen met de band juist laten zien dat iedereen samen kan leven, net als de drie bandleden, die elk een andere taal spreken, maar toch samen een band kunnen vormen.

De ISAF-missie bestaat uit militairen die met hun wapens proberen vrede te stichten, mijn voorkeur gaat uit naar de Kabul Dreams-missie, waarbij drie jongeren eenheid en vrede stichten met hun stem, instrumenten en hun liefde voor muziek. Het wordt tijd dat deze band ook aandacht krijgt in Nederland, want ze zijn goed. Dat ze een politiek-correcte boodschap uitdragen is mooi meegenomen, maar het klinkt ook vooral zo lekker!

Bron: BBC

Via hun MySpacepagina kan je hun muziek (gratis) downloaden of gewoon beluisteren.